Ένα έργο που ανταποκρίνεται στα δεδομένα και τις ανάγκες της εποχής μας. Σε μια περίοδο που ο «φόβος» που δημιουργούν τα νέα παγκόσμια δεδομένα, οδηγεί σε εσωστρέφειες και επικίνδυνους φανατισμούς, μπορούμε να δούμε το μύθο, διαμέσου του ποιητικού λόγου.
Μια σπουδή πάνω στην ανθρώπινη φύση και στις συγκρούσεις που δημιουργούνται, όταν οι οργανωμένοι κοινωνικοί σχηματισμοί έρχονται αντιμέτωποι με την «εισβολή» στον περίκλειστο χώρο τους, νέων δεδομένων-ανθρώπων, δοξασιών, δυνάμεων.
Το σκεπτικό της σκηνοθεσίας του Δημήτρη Λιγνάδη, πηγάζει από την αρχή ότι η μουσική, η «νέα, δρώσα μουσική», θα δονήσει το «εγκατεστημένο μόρφωμα», το πρόσωπο που θα υποδυθεί το Διόνυσο πρέπει να εκπροσωπεί το νέο, το τολμηρό, το ωραίο, αυτό που για τους σημερινούς θεατές μπορεί να γοητεύσει και να οδηγήσει « στην κυριαρχία της μουσικής επί του λόγου και της μέθης επί της λογικής». Στη βάση αυτή έγινε η επιλογή για το Διόνυσο του Σάκη Ρουβά
